κι αν κάποιοι γονείς δεν μπορούν να διαχωρίσουν αν μιλούν για την δική τους ανάγκη όταν φωνάζουν στα παιδιά τους να φάνε …τότε καλύτερα να σωπάσουν και να σκεφτούν με μία άλλη οπτική!
(καλός γονέας= αυτός, που τον υπακούουν τα παιδιά του;;; — καλό παιδί= αυτό που ακολουθεί τις οδηγίες των γονέων του;;

για ποια ελευθερία έκφρασης/βούλησης μιλάμε και για ποια καλλιέργεια αυτοπεποίθησης;;)

Τελικά, σε ποιον ανήκει το πρόβλημα;